"ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോഭവന്തു"

Thursday, June 14, 2012

എന്റെ പ്രണയലേഖനം

അനുരാഗിണീ  നിന്‍ ആത്മാവിലൊ-
രനുരാഗ  മുകുളം വിടരുമ്പോള്‍
അനസ്യൂതമെന്‍  ഹൃദയത്തിലൊരു
സ്വപ്നചകോരം  പാടിത്തുടങ്ങുന്നു

അനുരാഗിണീ.... അനുരാഗിണീ...

നിന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചിറകുള്ള പൂമ്പാറ്റയെന്‍
പുഷ്പവനിയില്‍   അണയുമ്പോള്‍
മധുമഞ്ഞില്‍ തളിര്‍ത്ത  മലര്‍പോലെന്‍
ചേതന നിനക്കായി പൂത്തുലയുന്നു

സഖീ നിന്‍ ആര്ദ്രചുംബനം കൊതിച്ചൊരു
മഴപക്ഷിയേന്‍ ചില്ലയില്‍  കൂടോരുക്കുന്നു
അനുരാഗശീലുകള്‍ പാടിയതെന്‍
രാവിനെ ആര്‍ദ്ര സംഗീതമാക്കുന്നു

ഓ... പ്രിയസഖീ നിന്നോര്മകളെന്‍
ജീവനില്‍ അമൃതസംഗീതമാകുന്നു
ഞാനൊരു ഭാവഗായകനായി
നിന്നെ മാത്രം  വര്‍ണിച്ചു പാടുന്നു

അഴിയാത്ത തിരയും തീരവും പോല്‍
പിരിയാത്ത രാവും പുലരിയും പോല്‍
നിന്നില്‍ നിന്നാടരാതെന്നും പൂത്തുനില്‍ക്കാന്‍
കൊതിച്ചൊരു മലരാകുന്നു ഞാന്‍

ഓ.. പ്രീയസഖീ..  പ്രീയസഖീ

നിന്‍ നീലമിഴിയിലെ ഓളങ്ങളെ-
ന്നോട് മധുരമായി മന്ത്രിക്കുന്നതെന്തേ
നിന്‍ മുടിയിഴയില്‍ തമ്ബുരുമീട്ടി
കുളിര്‍തെന്നല്‍ പാടുന്നതെന്തേ

സഖീ നിനക്കെന്നോട് പ്രണയമെന്നോ
നിന്‍ പ്രണയവല്ലരിയില്‍   പൂക്കുവാന്‍
കൊതിച്ചോരാദ്യമലരാണ്   ഞാന്‍ 
ചൊല്ലൂ സഖീ നിനക്കെന്നോട് പ്രണയമെന്നോ

നിന്‍ മധുമൊഴിയില്‍   നിന്നുതിരുന്നോരാ
മലര്‍ കോര്‍ത്തൊരു മാല്യം  ചാര്‍ത്തിത്തരൂ 
നിന്‍ മുത്തണിക്കയ്യാലെന്‍  കരം ഗ്രഹിച്ചെന്ന-
രുകിലോന്നിരിക്കൂ  സഖീ എന്‍  അരുകിലോന്നിരികൂ

നമുക്കായി പെയ്യുന്നോരീ  രാത്രിമഴയില്‍
പാലൊളിച്ചന്ദ്രന്റെ  താമരപോയ്കയില്‍
പ്രണയാമ്രതം  നുകര്‍ന്ന്  രണ്ടരയന്നങ്ങളായി
നീന്തി  തുടിക്കാമെന്‍   കൂട്ടുകാരീ...

അനുപമേ പ്രണയകല്ലോലിനീ
എന്‍ പ്രാണനിലൊരു അമ്രിതവര്‍ഷമാകൂ
അനുപമേ പ്രീയസഖീ  അനുപമേ .....







1 comment:

  1. സഖിക്കൊരു ഗാനോപഹാരം...നന്നായിട്ടുണ്ട്

    ReplyDelete

Thank you